geleceğe dikiliyor gömüt taşları
biliyorum
kendisini kirleterek tükeniyor
umutla süslenmiş gelecek günler
şimdi
bir bir içime gömülüyor
yaşamda alacağı kalan çocuklar
ömrü metaya değişilen işçiler
içime gömülüyor
töreye kurban edilen kadınlar
ve karşılıklı dağlara sürülüyor gençler
gömüt taşları geleceğe dikiliyor
gömüt taşları iki parça yüreğime
şimdi
tepeden tırnağa utançla
__ipe çekiyorum mutluluk düşlerimi
acı ve hüzün ötesi yaralı duygularla
__tenime gömüyorum gülüşlerimi
………………kasım-aralık 2007
salim çalık
1 yorum:
kaçak ocaklarda yaşananlar mükellefiyet dönemi ve öncesini anımsatıyor. (görünürde)belki silah zoru yok, köylerden toplanıp zorla ocaklara sürülmek yok... tutuklanan kişinin ifadesinden ve ölenlerden mustafa özalpuğan'ın yakınlarının feryatlarından anlıyoruz ki, işçiler ocak yakınındaki bir barakada yaşıyorlar (1848'den 1950'lere kadar olduğu gibi...
ölen mustafa özalpuğa'nın emekli maden işçisi olması, yaşanan ekonomik sıkıntının yansımasından başka ne olabilir...? bartın'dan zonguldak'a gelip, bir barakada yaşayarak, hiçbir önlemin, yasanın olmadığı bir ocakta çalışmaya iten, zorlayan geçim sıkıntısı değil de nedir...?
Yorum Gönder