Mutlu: Ne yazık ki geçim korkusu, ölüm korkusunun önüne geçiyor!
bir de meslek hastalıkları var ki; hiçbir biçimde gündeme getirilmeyen, gözlerden kaçırılan. yeraltında çalışıp da emekliliğini doğru düzgün yaşayamadan ölüyor insanlar. alınmayan önlemler, işin ve üretimin herşeyin (insan yaşamının bile) önüne geçirildiği bir sistem bu...dolayısıyla öncelikle bu ekonomik düzeni, herşeyin üretim-kar üzerine kurulduğu, insanın unutulduğu, unutturulduğu kapitalizmi sorgulamamız gerekiyor. bu nedenle sendikaların sınıf örgütü olarak davranmaları, emek sermaye arasındaki çelişkinin en fazla görünür olduğu iş cinayetleri ve emekçilerin yaşam hakları üzerinden yol yöntem belirlemeleri gerekiyor.
dünyanın en ağır işkollarından biri olan madencilik tarihine, madencilerin günlük yaşamlarına ilişkin olarak yazı, şiir, belge vb. paylaşmak, madencinin sesine ses vermek... çünkü; insanlığın toprağa saldığı köktür madenci ................................salim çalık
HOŞ GELDİNİZ
maden ve madenciliğe ilişkin yazı, fotoğraf, belge ve bilgilerin paylaşılması amacıyla hazırladığım bu sayfaya isteyen herkes katkı sunabilir. bilgi örgütlendikçe anlam kazanır, insan öğrendikçe...
28 Mayıs 2014 Çarşamba
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
YEDİ MART SEKSENÜÇ ÜÇ MART DOKSANİKİ VE TÜM MADEN ŞEHİTLERİNE
hangi köyün yüreği /
hangi ananın gözyaşları /
tutabilir yasınızı //
bilmem kaç yedi kat altında /
yatarken yerin /
okuttular kur’an’ınızı /
yatış şeklinizi bile bilmeden //
ilk size kuruldu/
cenazesiz gömütlükler/
-dünyada yüreğim gömüt size-//
bilmem kaç yedi kat altında yerin /
yatarken sizler /
yemin ettim böylesinin sürmeyeceğine //
yemin ettim/
yatış şeklinizi bilmeden//
bilin ki dostlarım /
dimdik ve ayaktasınız /
yüreğim gömüt size...//
Armutçuk-Kozlu 10/03/92 /
salim çalık /
GÜLMEKLE AĞLAMAK ARASI (sf.36)
geleceğe dikiliyor gömüt taşları
biliyorum
kendisini kirleterek tükeniyor
umutla süslenmiş gelecek günler
şimdi
bir bir içime gömülüyor
yaşamda alacağı kalan çocuklar
ömrü metaya değişilen işçiler
içime gömülüyor
töreye kurban edilen kadınlar
ve karşılıklı dağlara sürülüyor gençler
gömüt taşları geleceğe dikiliyor
gömüt taşları iki parça yüreğime
şimdi
tepeden tırnağa utançla
__ipe çekiyorum mutluluk düşlerimi
acı ve hüzün ötesi yaralı duygularla
__tenime gömüyorum gülüşlerimi
………………kasım-aralık 2007
salim çalık
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder