HOŞ GELDİNİZ

maden ve madenciliğe ilişkin yazı, fotoğraf, belge ve bilgilerin paylaşılması amacıyla hazırladığım bu sayfaya isteyen herkes katkı sunabilir. bilgi örgütlendikçe anlam kazanır, insan öğrendikçe...

15 Eylül 2010 Çarşamba

kanıksanan madenci ölümleri

bazı acıları kanıksıyoruz, sayılarla ölçüyoruz. kamu ve özel kömür ocaklarında neredeyse hergün kaza oluyor. haftada bi-iki madenci bu kazalarda (cinayetlerde) yaşamını yitiriyor da, haber değeri taşımıyor çoğu zaman.

madenci ölümleri 10-20 kişiye ulaştığı zaman, madenciler topluca grizuda yandığında, göçükte kaldığında haber olabiliyorlar. dolayısıyla madenlerde hergün yaşanan kazaların nedenleri de ancak toplu ölümler yaşandığında, o da en fazla 1 hafta gündeme geliyor.

insani yanımızın ne kadar törpülendiğini, aşındığını da gösteriyor madenci ölümleri... birer-ikişer ölünce görünmüyor; ve tam anlamıyla ateş düştüğü yeri yakıyor. sayı artıp da ateşin yakıcılığı geniş bir alanı kapsayınca diğer insanlar başlarını çevirip bir parça olsun, yerin altında yaşanan acıları, ölümleri düşünüp, yerüstünde içinde fırtınalar koparak bekleyenleri görüyorlar.



salim çalık

Hiç yorum yok:

YEDİ MART SEKSENÜÇ ÜÇ MART DOKSANİKİ VE TÜM MADEN ŞEHİTLERİNE

hangi köyün yüreği / hangi ananın gözyaşları / tutabilir yasınızı // bilmem kaç yedi kat altında / yatarken yerin / okuttular kur’an’ınızı / yatış şeklinizi bile bilmeden // ilk size kuruldu/ cenazesiz gömütlükler/ -dünyada yüreğim gömüt size-// bilmem kaç yedi kat altında yerin / yatarken sizler / yemin ettim böylesinin sürmeyeceğine // yemin ettim/ yatış şeklinizi bilmeden// bilin ki dostlarım / dimdik ve ayaktasınız / yüreğim gömüt size...// Armutçuk-Kozlu 10/03/92 / salim çalık / GÜLMEKLE AĞLAMAK ARASI (sf.36)

geleceğe dikiliyor gömüt taşları



biliyorum
kendisini kirleterek tükeniyor
umutla süslenmiş gelecek günler

şimdi
bir bir içime gömülüyor
yaşamda alacağı kalan çocuklar
ömrü metaya değişilen işçiler
içime gömülüyor
töreye kurban edilen kadınlar
ve karşılıklı dağlara sürülüyor gençler
gömüt taşları geleceğe dikiliyor
gömüt taşları iki parça yüreğime

şimdi
tepeden tırnağa utançla
__ipe çekiyorum mutluluk düşlerimi
acı ve hüzün ötesi yaralı duygularla
__tenime gömüyorum gülüşlerimi

………………kasım-aralık 2007
salim çalık